ИМОМ МОТУРИДИЙ ҲИДОЯТ ИМОМИ
Abstract
Мотуридий эътиқоди, яъни Абу Мансур Муҳаммад ибн Маҳмуд Мотуридийнинг илмий ва ақидавий таълимоти, Ислом оламида муҳим ўрин тутган. Унинг таълимоти, авваламбор, ҳанафий мазҳаби билан чамбарчас боғлиқ бўлиб, Ўрта Осиёда, хусусан, Самарқанд ва Бухорода кенг тарқалган. Мотуридийнинг асосий ҳиссаси, ислом ақидасининг ҳар доим ижобий ва мувозанатли шаклда тарқалишига қаратилган эътибор ва хулоса изланишларида яққол намоён бўлган. Унинг ҳанафийликка оид илмий мероси ва унинг замонавига таъсири, Ислам каломини ривожлантиришда муҳим аҳамиятга эга бўлди.
References
1. Оқилов. С. Мовароуннаҳрда мотуридия таълимотининг шаклланиши. – Т.: Мовароуннаҳр. 2012. – Б. 7.
2. Ahmed A. K. Buyuk turk alimi Maturudi ve Maturudilik. – Istanbul: Bayrak. 2008. – Б. 44.
3. Муҳаммад Абу Заҳра. Тарих ал-мазаҳиб ал-исламийя. – Қоҳира: Дор ал-фикр, 1995. – Б. 164.
4. Муаллифлар жамоаси. Мавсуот ал-Муяссара –Байрут: Дарул-кутубил илмия, 2005. 5-ж. – Б. 99.
5. Доктор Аҳмад ибн Абдуллоҳ ал-Ҳарбий. Ал-Мотуридия. – Ар-Риёд: Дар ас-Самий, 2000. – Б. 87.
6. Окилов С. Абул-л-Муъин ан-Насафий илмий мероси ва мотурудия таълимоти. – Т.: Муҳаррир, 2008. (Монография). – Б. 5.
7. Азимов А. Мақола. ТИУ. Ахборот бюллетени. – Т.: ТИУ, 2009/4. – Б. 8.
8. Аловуддин Мансур. Куръони Карим. (Оят маънолари таржимаси) – Т.: Чўлпон, 1991. – Б. 282.
